Mira Kubasińska

Mira Kubasińska wł. Marianna Nalepa urodziła się 8 września 1944 roku w Bodzechowie. Muzyka towarzyszyła jej od najmłodszych lat, ponieważ dziadek często przygrywał na akordeonie i skrzypcach. Od dziecka marzyła o śpiewaniu na scenie, na której stanęła już w wieku ośmiu lat, kiedy to wygrała jedną z edycji cyklicznego programu estradowego „Mikrofon dla wszystkich”. Podczas nauki w Szkole Podstawowej nr 2 w Ostrowcu Świętokrzyskim śpiewała w chórze. Później razem z siostrą trafiła do Zespołu Pieśni i Tańca przy Zakładowym Domu Kultury Huty Ostrowiec, śpiewała w pierwszych w naszym mieście zespołach big-beatowych, które występowały w klubie Związku Młodzieży Socjalistycznej w Pałacyku Rydla przy ulicy Czystej.

W międzyczasie startowała w eliminacjach do zespołu „Śląsk”, uczęszczała do szkoły baletowej, a nawet wysłała podanie o przyjęcie do cyrku.

W 1963 roku wraz z Tadeuszem Nalepą zaprezentowała się na II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie.  Niedługo później została żoną muzyka. 9 stycznia 1964 roku Mira i Tadeusz pobrali się w Urzędzie Stanu Cywilnego w Wałbrzychu. W 1965 roku Mira urodziła syna, Piotra. W drugim związku miała syna Konrada Koczyka.

Międzynarodową sławę ostrowiecka wokalistka zdobyła dzięki występom z założonym w 1965 roku zespołem Blackout, przekształconym następnie w 1967 roku w blues-rokowy Breakout. Zespół szokował rodzimych melomanów hardrockowym brzmieniem, prostymi mocnymi tekstami Bogdana Loebla, a także wyglądem. Hipisowski taniec Miry podczas festiwalu w Opolu w 1969 roku wywołał zgorszenie konserwatywnej części publiczności, a w niektórych gazetach członków kapeli zaczęto nazywać narkomanami. W pewnym okresie wydano nawet zakaz emitowania utworów zespołu w polskim radiu i telewizji.

Z czasem uczucie w związku Nalepów zaczęło wygasać. W 1980 roku postanowili się rozwieść. Po rozwiązaniu grupy w 1982 artystka wycofała się z estrady, okazjonalnie pojawiając się na wspomnieniowych imprezach muzycznych, jak np. Old Rock Meeting w Operze Leśnej w 1986 i 1987 roku.

Od 1994 roku stale współpracowała ze szczecińskim zespołem After Blues. Początkowo opracowała wspólnie z zespołem nowe wersje swoich starych utworów z czasów Breakoutu, później zaczęła śpiewać także nowe kompozycje. W latach 90. i na początku XXI wieku koncertowała również z takimi zespołami, jak Kasa Chorych, K.G. Band i Bluesquad.

Po rozstaniu z muzyką ledwo wiązała koniec z końcem. Zarabiała na różne sposoby. Była dostawcą słodyczy i ciast, produkowała i rozwoziła farby dla artystów plastyków,pracowała w barku na Dworcu Centralnym, szyła szelki. Artystka dorabiała też sprzedażą lepionych przez siebie pierogów. Niestety sporo pieniędzy wydawała na alkohol. Niedługo przed śmiercią rozpoczęła pracę nad solowym albumem, który miał być jej oficjalnym powrotem na scenę muzyczną. Los pokrzyżował jej plany.

22 października 2005 roku poszła na zakupy i straciła przytomność pod sklepem. Przez długi czas nikt nie zainteresował się leżącą kobietą, przechodnie myśleli, że jest pijana. Gdy w końcu trafiła do szpitala, było już za późno. Zmarłana udar mózgu 25 października 2005 roku. Została pochowana na cmentarzu w Otwocku.