W centrum miasta Eger, od południowej strony placu Dobo Istvana stoi wybudowany przez Zakon Franciszkanów kościół pod wezwaniem św. Antoniego z Padwy.

Franciszkanie przybyli na Węgry, jak się podaje, jeszcze za życia św. Franciszka z Asyżu. Wielkimi promotorami zakonu była wówczas sama rodzina królewska - ród Arpadów, z którego pochodzą m.in.: św. Elżbieta, św. Kinga, jej młodsza siostra bł. Jolanta, św. Agnieszka - klaryska z Pragi. W rodzinę tę weszła również przybyła z Polski bł. Salomea (żona króla węgierskiego Kolomana).

Franciszkanie (nazywani na Węgrzech Minorytami) w Egerze, założyli klasztor i wybudowali kościół obok potoku Eger. Dwie wielkie powodzie na początku XVIII wieku, które nawiedziły miasto i zniszczyły kościół zmusiły Franciszkanów do budowy nowej świątyni, w nowej lokalizacji. Uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego nastąpiło w marcu 1758 roku a budowę zakończono w 1765 roku.

W latach 1769 - 70 na sklepieniu nawy i prezbiterium została wykonana iluzjonistyczna polichromia obrazująca niektóre znane sceny z życia świętego Antoniego z Padwy. Prace malarskie wykonał Márton Raindl z Pressburga (obecnie  Bratysława). Obraz znajdujący się do dziś na ołtarzu głównym powstał w 1770 roku a figura św. Antoniego na frontonie kościoła w 1771 roku.

W kościele Franciszkanów (Minorytów) spoczywają relikwie świętej patronki Europy Środkowo-Wschodniej św. Jadwigi, obok relikwii św. Kingi i bł. Jolanty.

W lutym 2002 r. relikwie serdecznego palca św. Jadwigi Królowej ofiarował archidiecezji Eger kard. Franciszek Macharski, metropolita krakowski.

Kościół franciszkański w Egerze jest jednym z najpiękniejszych zabytków węgierskiego baroku. 

W wyniku najnowszych prac nad architekturą tego kościoła badacze doszli do wniosku, że projekt kościoła najprawdopodobniej może być autorstwa jednego z najznamienitszych mistrzów baroku Kiliana Ignaca Dientzenhofera.