Objawy kiły

Kiła zawsze rozpoczyna się tym samym objawem czyli tzw. objawem pierwotnym, który pojawia się zazwyczaj do miesiąca czasu od momentu zakażenia bakterią krętka bladego. Objaw pierwotny ma formę twardego nacieku, przekształcającego się później w owrzodzenie, z którego wydziela się płyn z duzą ilością bakterii krętka bladego. Owrzodzenie zazwyczaj występuje w pojedynczej płaskiej formie, twardej, o okrągłym lub owalnym kształcie. Zmiana ta zazwyczaj ma średnicę kliku milimetrów, równe brzegi, jest lekko zagłębiona a jej dno jest połyskujące. Objaw pierwotny kiły pojawia się na narządach płciowych lub w ich bliskiej okolicy.
Zmiana pierwotna w postaci owrzodzenia wywołanego przez bakterię krętka bladego zazwyczaj ustępuje sama po upływie 2-4 tygodnia i nie pozostawia blizny. Zazwyczaj owrzodzeniu towarzyszą również powiększone węzły chłonne. Osoba zakażona kiłą na początku choroby cechuje się wysoką zakaźnością. Bywa, że osoba zakażona może nawet nie zauważyć owrzodzenia początkowego, zwłaszcza gdy zlokalizowany jest w nietypowemu miejscu takim jak okolice odbytu lub jama ustna lub ma nietypowy wygląd - np. przypominający opryszczkę czy mniejszy od książkowego przykładu.
Drugi okres kiły cechuje się głównie objawem w postaci plamistej lub grudkowej wysypki. Zazwyczaj ten objaw zlokalizowany jest w symetryczny sposób na bocznych częściach ciała czy kończynach górnych. Wysypka bywa zazwyczaj jasna, cielista, jasnoróżowa w związku z czym możliwe jest niezauważenie objawów kolejnego etapu kiły.
W etapie kiły nawrotowej pojawia się bardziej wyraźna wysypka, przybierająca różnorodne wielopostaciowe zmiany, zazwyczaj grudki, zlewające się. Zmiany wysypkowe zlokalizowane są na całym ciele, kończynach, nawet stopach i dłoniach. Kolejnym objawem w tym etapie kiły jest wzmożone wypadanie włosów.
W końcowym etapie kiły choroba atakuje układ nerwowy i sercowo-naczyniowy co doprowadzić może do szeregu trwałych zmian narządowych.
Ponieważ kiła daje niespecyficzne objawy w celu postawienia prawidłowej diagnozy konieczne jest przeprowadzenie badań laboratoryjnych. Diagnozę kiły stawia się przede wszystkim na podstawie stwierdzenie krętków bladych w zmianie pierwotnej ewentualnie wysięku z grudek.

Źródło: http://wenerolog24.pl/choroby/kila.html