Tomasz Kalski

Uczestniczył w wielu misjach dyplomatycznych, turniejach rycerskich oraz wyprawach wojennych. Był nadwornym rycerzem króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego aż do 1410 roku, kiedy na wezwanie króla polskiego Władysława Jagiełły powrócił do Korony.

Nie wiadomo czy i jaki udział w tym zwycięstwie nad Krzyżakami miał Tomasz Kalski. Jego nazwisko wymienia się najczęściej w kontekście bitwy stoczonej 10 października 1410 r. pod Koronowem. Właściciel Prawęcina był jednym z bohaterów tego zwycięskiego dla Polaków starcia. – „Wśród biegłych w sztuce wojennej ta bitwa i zwycięstwo odniesione z powodu wytrwałej i zawziętej walki z jednej i drugiej strony uchodziło za znaczniejsze, sławniejsze i wspanialsze od wielkiej bitwy stoczonej w tym roku w dzień Rozesłania Apostołów pod Grunwaldem” – uważał Jan Długosz.

Za oddanie i służbę otrzymał od polskiego króla wieś Brzeziny. W 1411 roku Tomasz z Prawęcina zapisał swojej żonie Katarzynie i jej rodzicom 600 grzywien wiana i posagu na części wsi Prawęcin, to znaczy na 16 kmieciach, 5 karczmach i dworze z rolami, pod warunkiem, że nie wyjdzie ona po jego śmierci za mąż.

Pod koniec życia przystąpił do antyhusyckiej konfederacji zawiązanej z inspiracji biskupa Zbigniewa Oleśnickiego. Zmarł latem 1438 r.

Wdowa po Tomaszu Kalskim, Katarzyna herbu Morawa przekazała Prawęcin opactwu na Świętym Krzyżu.

W oparciu o tekst Norberta Zięby